Wodne

BOBREK TRÓJLISTKOWY

Bobrek trójlistkowy to efektowna bylina przybrzeżna, która rozrasta się poziomo i wystaje nad wodę na wysokość 15-20 cm. Ładnie wygląda posadzona razem z roślinami o wyprostowanych pędach np. irysem, pałką, tatarakiem. Znosi cień i kwaśną wodę. Bobrek trójlistkowy jest całkowicie mrozoodporny. Zimują kłącza wmarznięte w lód.

Stosowany jest przy braku łaknienia, nadkwaśności, zaparciach, wzdęciach, nieżytach żołądka i jelit. Z liścia bobrka trójlistnego sporządza się napar do picia.

Surowcem wykorzystywanym w lecznictwie są liście bogate w garbniki, gorycze, glikozydy, pierwiastki, takie jak jod, żelazo, mangan. Roślina łagodzi dolegliwości ze strony przewodu pokarmowego, leczy anemię, migrenę i wzmacnia ogólną sprawność organizmu. Bobrek stosowany jest w profilaktyce krzywicy i reumatyzmu. Wytwarza się z niego nalewki, wódki gorzkie oraz piwa.

https://zdrowie.tvn.pl/a/bobrek-trojlistkowy-wlasciwosci-dzialanie-i-zastosowanie?utm_source=paste&utm_medium=paste&utm_campaign=paste

ROZPŁAW SERCOWATY

Roślina powinna być sadzona w miejscu o maksymalnym nasłonecznieniu, choć toleruje też półcień. Rozpław sercowaty lubi podłoża żyzne. Dobrze reaguje także na nawożenie. Wówczas szybciej sie rozrasta i obficiej kwitnie. Zalecana głebokość sadzenia to około 20-30 cm poniżej poziomu wodu, lecz można go sadzić na głebokości od 10 do 60 cm.. Rośliny posadzone płycej szybciej się rozrastają. Jesienią powinno się usunąć obumarłe liście. Na zimę można doniczki z roślinami przenieść na głębszą półkę (poniżej poziomu przemarzania) co powinno zapewnić dobre zimowanie nawet w zimniejszych rejonach Polski. Rośliny rozmnażamy przez podział (najlepiej wiosną) przed rozpoczęciem kwitnięcia.

http://www.oczkowodne.net/wodne.php?wodne=pontederia

PISTIA

Pistia, topian. Obecnie rozpowszechniona wszędzie w ciepłych wodach, często jako uciążliwy chwast (w niektórych stanach Stanów Zjednoczonych uprawa tego gatunku jest zabroniona). W Europie Środkowej uprawiana jest jako roślina akwariowa, wprowadzana także do zbiorników otwartych i przejściowo dziczejąca. W strefie klimatu tropikalnego bylina, w klimacie umiarkowanym roślina jednoroczna.

W sadzawkach i stawach naszej strefy klimatycznej pistia jest jednak w dalszym ciągu niegroźna i bardzo pożyteczna: jej korzenie pobierają związki pokarmowe wprost z wody wyjaławiając ją w ten sposób i znacznie obniżając populację glonów. W ciągu 2 tygodni, na żyznym zbiorniku, pistia potrafi potroić swoją masę. Nie należy jedynie pozwolić, żeby po przymrozkach roślina opadła na dno – wszystkie pobrane związki pokarmowe wróciłyby z powrotem do wody użyźniając ją w ten sposób. Pod koniec września lub w październiku należy usunąć pistię na kompost.

CIBORA, PAPIRUS

CZERMIEŃ BŁOTNA

Czermień jest w pełni mrozoodporna i niepodatna na choroby i szkodniki.
Lubi podłoże żyzne i praktycznie jej korzenie przerastają tylko grubą warstwę ściółki - roślinę można bez problemu podnieść do góry wraz z fragmentem podłoża.
W oczku wodnym rośliny powinny być sadzone w strefie błotnej na głębokości nie przekraczającej 5 cm. Czermień rozmnaża się przez kopczykowanie części kłącza, które łatwo i szybko się ukorzenia.
Czerwień błotna jest trująca.

BABKA WODNA, ŻABIENIEC

Żabieniec babka wodna to bylina przybrzeżna o bulwiastym kłączu i łodydze do 1 m wysokości. Liście podwodne są taśmowate do 50 cm długości, liście nadwodne o blaszce jajowatej ciemnozielonej są zebrane w rozetę na długich ogonkach. Kwiaty żabieńca są białoróżowe, drobne, zebrane w okazałe kwiatostany wyższe od liści. Roślina kwitnie od czerwca do września.
Żabieniec babka wodna wymaga sadzenia na głębokości 10-40 cm, w oczku wodnym w pojemniku, w podłożu: piasek z gliną. Zimują bulwy, nawet zamarznięte. Roślina sadzona głębiej rozrasta się słabiej i ma więcej liści podwodnych, natleniających.

TURZYCA ZAOSTRZONA

Jest to gatunek bardzo odporny i całkowicie mrozoodporny. Zwarte kępy osiągają wysokość około 80 cm, liście zielone wpadające w kolor niebieski. Roślinę ozdabiają czarne kłosy, które utrzymują się dość długo. Uprawiać w strefie błotnej na głębokości do 15 cm.

SKRZYP ZIMOWY

SKRZYP ZIMOWY

Roślina ma pokrój wzniesiony. Osiąga wysokość 40-120cm. Posiada grube, sztywne zielone pędy przypominające bambusy. Na szczycie pędu zarodniowego wykształca szpiczasty kłos.
Roślina najlepiej czuje się w wilgotnym środowisku. Preferuje podłoża żyzne o kwaśnym odczynie. Może rosnąć na stanowisku słonecznym lub półcienistym. To gatunek dość odporny na choroby, szkodniki i mróz. Skrzyp jest ekspansywny, dlatego warto posadzić go w dużym pojemniku przed umieszczeniem w gruncie. Osłona powinna sięgać co najmniej 30cm w głąb gleby. Z reguły skrzypy zimowe nie wymagają zabiegów pielęgnacyjnych. Można je dokarmić obornikiem lub nawozem dla roślin wodnych - wtedy rosną bardzo szybko.

https://zielonyogrodek.pl/katalog-roslin/wodne/9168-skrzyp-zimowy

RDEST ZIEMNOWODNY

RDEST ZIEMNOWODNY

Roślina ta posiada świetne zdolności przystosowywania się do życia wodnego jak i lądowego. Bylina o pełzających, rozgałęzionych kłączach. Występuje w płytkiej wodzie 0-100cm, kwiaty jak i liście ścielą sie po powierzchni wody.
Kwiaty różowe, ponad powierzchnią wody. Zwabiają liczne owady, szczególnie wazki. Nadaje się do każdej wielkości zbiornika. Rośliny dobrze rosną zarówno w pełnym słońcu jak i lekkim cieniu. Mrozoodporność całkowita

PRZĘSTKA POSPOLITA

PRZĘSTKA POSPOLITA

Przęstka pospolita to bylina wodna zakorzeniona w podłożu.
Dzięki podwodnym pędom tlen produkowany przez przęstkę w procesie fotosyntezy uwalniany jest wprost do wody. Jej pędy mają do 1,5 m długości, są nierozgałęzione.
Kwiaty liczne, niepozorne, występują na nadwodnych częściach pędów.
Zimują kłącza podwodne.
Roślina lubi miejsca słoneczne i ciepłe, toleruje wody bogate w wapń. Najlepiej sadzić w większych pojemnikach na dnie zbiornika. Mrozoodporność całkowita. Przęstka rośnie w strefie wody głębokiej.. Należy ją sadzić w wodzie o głębokości do pół metra.

KNIEĆ BŁOTNA, KACZENIEC

Kaczeńce to byliny nadwodne, osiągające wysokość do 20-50cm. Posiadają ciemnozielone, błyszczące liście, wśród których wiosną ukazują się złotożółte kwiaty.
Kaczeńce idealnie nadaje się do sadzenia nad zbiornikami wodnymi i w miejscach wilgotnych. Wiosną cieszą nas swoimi urokliwymi kwiatami, natomiast przez cały rok funkcje dekoracyjną pełnią jego grube, mięsiste, intensywnie zielone liście.
Powinna rosnąć w półcieniu. Czasem na liściach pojawiają się brązowe plamy tzw. rdza. Kaczeniec błotny bywa również atakowany przez mszyce i mączniaki . Rozmnażanie przez podział rośliny wczesną wiosną, lub przez wysiew nasion. Nasiona szybko kiełkują a rośliny w nich kwitną już w następnym roku.

https://www.swiatkwiatow.pl/kaczeniec-kaczence-kaczeniec-blotny-caltha-palustris-id169.html

PAŁKA SZEROKOLISTNA

PAŁKA SZEROKOLISTNA

Bylina o grubym kłączu. Najlepiej sadzić w donicach.
Łodyga walcowata, prosta do 2m. wysokości zakończona czarnym kwiatostanem w postaci pałki. Liście pionowe wzniesione lancetowate, sinozielone do 2,5m. dł., często faliście skręcone. Kwitnie VI - VIII. Roślina dekoracyjna przez cały rok, latem z liści, zimą z czarnych pałek. Dobrze rośnie w płytkiej wodzie w miejscu słonecznym. Tolerancyjna w stosunku do podłoża. Jest dobrym oczyszczaczem wody. Mrozoodporność całkowita.

SIT ROZPIERZCHŁY

Występuje na podmokłych łąkach, na brzegach wszelkich zbiorników wodnych, oraz na bagnach, torfowiskach i okresowo wilgotnych pastwiskach.
Sit jest zwartą byliną kłączową. Tworzy gęste kępy łodyg i liści, dorastające nawet do wysokości około 120 cm. Łodygi są żywo-zielone, bardzo podobne do liści. Od czerwca do września pojawiają się na nich kwiatostany długości od 4 do 10 cm. Początkowo są one zielone, jednak z czasem zmieniają kolor na brązowy.
Sity można sadzić zarówno w pełnym słońcu, jak i w półcieniu. Najlepiej umiejscowić je w miejscu umiarkowanie wilgotnym. Idealne było by miejsce, w którym latem rośliny przeszły by okresowe przesuszenie. Nie zaleca sie sadzenia sitów na głębokości przekraczającej 10 cm. Sity wytwarzają rozległy system korzeniowy, zadowalając się ubogim podłożem. Dzięki temu można je z powodzeniem stosować jako rośliny oczyszczające, np. obsadzjąc nimi strumień. Kepa tworzona przez każdą roślinę jest zwarta i nie rozrasta się zbyt mocno na boki, co jest niewątpliwym atutem sitów.
Rośliny rozmnażamy przez podział większych kęp na wiosnę lub jesienią. Pielęgnacja polega na usuwaniu uschniętych pędów późna jesienią, lub wczesną wiosną. Sity nie są atakowane przez choroby i szkodniki. Są mrozoodporne, choć w długie mroźne zimy (głównie na wschodzie kraju) mogą nieco ucierpieć. Dotyczy to przede wszystkim roślin posadzonych w wodzie.

Do oczek wodnych w szczególności można polecić odmianę "Spiralis", która posiada spiralnie skręcone łodygi, przypominające sprężynki.

http://oczkowodne.net/sitowie.php?sitowie=sit

MANNA MIELEC

Manna mielec ma duże właściwości oczyszczające wodę. Z tego względu nadaje się do obsadzania strumieni i filtrów roślinnych. Należy jednak kontrolować wzrost rośliny, gdyż jest bardzo ekspansywna rozrastając się przez liczne kłącza. W większych stawach można ją z powodzeniem stosować do stabilizowania podłoża przy brzegach. Do mniejszych oczek bardziej nadaje się odmiana "Variegata", której wzrost także należy kontrolować i dzielić gdy zanadto się rozrasta. Roślin nie nawozimy, można je sadzić w jałowym podłożu złożonym głównie z piasku i dodatku gliny. Możliwa jest także uprawa bez podłoża. Preferowana głębokość sadzenia to 0-20 cm, choć rośliny znoszą nawet zanurzenie sięgające metra. Tolerują też okresowe przesuszenie. Stanowisko słoneczne lub lekko zacienione. Mannę rozmnażamy przez oddzielanie młodych roślin na rozłogach. Czasem na roślinach występuje rdza (rodzaj grzyba). Porażone liście można usuwać.

http://oczkowodne.net/sitowie.php?sitowie=manna

JEŻOGŁÓWKA GAŁĘZIASTA

Rośnie na głębokości dochodzącej do kilkudziesięciu centymetrów. Osiąga wysokość od 30 do 150 cm. Kwitnie od czerwca do sierpnia. Kwiatostany zebrane są w charakterystyczne, ciekawe kolczaste główki. Tak jak inne jeżogłówki należy do roślin jednopiennych, co oznacza że zarówno kwiatostany męskie (pręcikowe) jak i żeńskie (słupkowe) występują na jednej roślinie.

Najlepsza głębokość sadzenia to przedział 5-25 cm poniżej poziomu wody. Stanowisko słoneczne lub lekko ocienione. Jeżogłówka gałęziasta jest w pełni mrozoodporna i nie ma z nią żadnych problemów. Przed zimą warto usunąć uschnięte liście i łodygi. Roślina wydaje grube rozłogi, które należy oddzielać wiosną jeśli chcemy jeżogłówkę rozmnożyć. Można wysiewać też świeżo zebrane nasiona w mokrym podłożu. Jeżogłówka gałęziasta jest gatunkiem dość ekspansywnym i wymaga dzielenia co 2-3 lata.

LILIA, GRZYBIEŃ

LILIA WODNA, GRZYBIEŃ

Lilie wodne należy sadzić w spokojnej, nieruchomej wodzie, z dala od fontann czy wypływów wody, bezpośrednio do gruntu – zabezpieczając kłącze przed wypłynięciem lub w plastikowych, ażurowych pojemnikach. Lilie wodne w oczku wodnym czy stawie sadzi się od połowy maja. Podłoże powinno składać się w 2/3 z ciężkiej, gliniastej ziemi ogrodowej i w 1/3 z torfu. Lilie wodne rozwijają się dobrze w wodzie miękkiej i kwaśnej o pH 5,5–7,0.

Raz na kilka lat, gdy liście zaczynają wyrastać ponad powierzchnię lustra wody, a kwiaty stają się coraz mniejsze i mniej liczne, kłącze należy wiosną wykopać, podzielić na klika części i ponownie posadzić.

https://www.wymarzonyogrod.pl/

KOSACIEC, IRYS

To rodzimy gatunek, w pełni mrozoodporny. Można go znaleźć w środowisku naturalnym na brzegach stawów i na podmokłych łąkach. Może rosnąć także na zwykłej rabacie bylinowej, lecz tępo jego rozrastania zostaje w zasadzie zatrzymane. Dobrze rośnie zarówno na stanowisku słonecznym jak i zacienionym (w cieniu słabiej kwitnie, lecz ma ładniejsze liście). Jest rośliną ekspansywną, dlatego powinno się go sadzić w pojemnikach. Najlepiej do sadzenia nie używać ziemi- kłącza kosaćca należy umocować przy pomocy kamieni na głębokości 5- 20 cm w ażurowym koszu lub skrzynce plastikowej. System korzeniowy rozrasta się w niesamowitym tempie pobierając z wody składniki pokarmowe (oczyszcza to wodę w oczku i zapobiega rozwojowi glonów).

Po przekwitnięciu należy wyciąć pędy kwiatowe wraz z obejmującym je liściem, chyba że chcemy uzyskać nasiona. Nie usunięte owocostany mogą się utrzymywać na roślinie przez parę miesięcy. Dojrzałe tak obciążają łodygę, że pochyla się ona ku ziemi. Pod koniec lata dojrzałe nasiona rozsypują się wokół roślin - są stosunkowo duże i mają ciekawy kształt (patrz zdjęcie poniżej). W czasie wojny palone nasiona kosaćca używane były jako substytut kawy. Zawarty w nich kwas kawowy daje podobny do kawy smak i aromat.

http://oczkowodne.net/sitowie.php?sitowie=irys

Pages