PISTIA
Pistia, topian. Obecnie rozpowszechniona wszędzie w ciepłych wodach, często jako uciążliwy chwast (w niektórych stanach Stanów Zjednoczonych uprawa tego gatunku jest zabroniona). W Europie Środkowej uprawiana jest jako roślina akwariowa, wprowadzana także do zbiorników otwartych i przejściowo dziczejąca. W strefie klimatu tropikalnego bylina, w klimacie umiarkowanym roślina jednoroczna.
W sadzawkach i stawach naszej strefy klimatycznej pistia jest jednak w dalszym ciągu niegroźna i bardzo pożyteczna: jej korzenie pobierają związki pokarmowe wprost z wody wyjaławiając ją w ten sposób i znacznie obniżając populację glonów. W ciągu 2 tygodni, na żyznym zbiorniku, pistia potrafi potroić swoją masę. Nie należy jedynie pozwolić, żeby po przymrozkach roślina opadła na dno – wszystkie pobrane związki pokarmowe wróciłyby z powrotem do wody użyźniając ją w ten sposób. Pod koniec września lub w październiku należy usunąć pistię na kompost.